PAPIERY WARTOŚCIOWE
Ogólnie mówiąc, papier wartościowy jest dokumentem, z którego wynika dla właściciela określone prawo, np. otrzymywania odsetek, udziału w zysku spółki itp.
AKCJE
Są najbardziej znany obok obligacji papierem wartościowym.
Początki akcyjnych papierów wartościowych
Pierwszym podmiotem w historii, który wyemitował akcje była Holenderska Kompania Wschodnioindyjska (1602 r.). Wprowadzenie nowej formy inwestowania kapitału przyczyniło się do przyśpieszenia rozwoju gospodarczego. Akumulacja środków poprzez emisję akcji świetnie nadawała się do finansowania budowy okrętów i zakładania faktorii handlowych czyniąc przy okazji z Holandii prawdziwą potęgę handlową. Do tej pory jedynie państwo mogło przedsiębrać tak duże inwestycje jak wyprawy zamorskie ale dzięki spółkom akcyjnym przedsiębiorcy prywatni mogli połączyć swoje siły i korzystać z bogactw Nowego Świata.
Kodeks spółek handlowych rozróżnia następujące akcje:
• imienne – z których uprawnienia przysługują osobie (fizycznej, prawnej) wskazanej w dokumencie akcji.
• na okaziciela – z których uprawnienia do wykonywania wynikających z nich praw przysługują każdemu posiadaczowi akcji.
• aportowe – akcje pokryte wkładem niepieniężnym
• gotówkowe – akcje pokryte w formie pieniężnej.
• uprzywilejowane – są one akcjami imiennymi (z wyjątkiem akcji niemych, które mogą być akcjami na okaziciela).
• nieme – to akcje, z których akcjonariuszowi nie przysługuje prawo głosu, w zamian za to posiadacz takiej akcji jest uprzywilejowany co do wysokości dywidendy (przy czym może to być więcej niż połowa dywidendy przypadającej na akcje nieuprzywilejowane) oraz prawa pierwszeństwo wypłaty dywidendy;
OBLIGACJE
Są to papiery wartościowe, w których emitent stwierdza, że jest dłużnikiem obligatariusza i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia. Są to papiery wartościowe masowego obrotu, występują więc w seriach. W przeciwieństwie do akcji, obligacje nie dają ich posiadaczowi żadnych uprawnień względem emitenta typu współwłasność, dywidenda czy też uczestnictwo w walnych zgromadzeniach.
Podział ze względu na rodzaj emitenta
Obligacje mogą być emitowane przez Skarb Państwa, korporacje (mogą być wtedy dopuszczane do obrotu giełdowego) bądź np. gminy lub miasta (obligacje komunalne lub inaczej obligacje municypalne).
Podział ze względu na okres do wykupu
Okres do wykupu to liczba lat, w których emitent zobowiązuje się wywiązywać z obowiązków, jakie nakłada na niego obligacja. Data wykupu oznacza termin, kiedy dług przestanie istnieć, gdyż emitent wykupi obligację.
Obligacje z terminem spłaty:
• od 1-5 lat – nazywa się obligacjami krótkoterminowymi,
• od 5-12 – nazywa się obligacjami średnioterminowymi,
• powyżej 12 lat – nazywa się obligacjami długoterminowymi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz