zapraszamy na naszą strone

Zapraszamy na naszą stronę:

https://sites.google.com/site/nibirowie/

29 kwietnia 2009

Banki - jaką rolę pełnią w gospodarce?





Nasze ostatnie zajęcia odbyły się we wtorek 28.04 ponieważ 1.05 jest dniem pracy i nie szliśmy do szkoły. Dnia 30 .04 w naszej szkole odbywa się wielka uroczystość, ale znaleźliśmy chwilę czasu, aby odbyły się nasze zajęcia. Tematem ich były banki – jaką rolę pełnią w gospodarce?

Dowiedzieliśmy się, że:
Bank jest to przedsiębiorstwo usługowe, którego działalność polega wyłącznie na udzielaniu kredytów i zdobywaniu środków potrzebnych do sfinansowania kredytów.

Bank centralny jest to naczelna instytucja systemu bankowego każdego kraju. Współczesna instytucja banku centralnego jest wynikiem ewolucji, która datuje się od założenia w 1694 Banku Anglii. Doprowadziła ona do zróżnicowania zakresu działania, uprawnień, stopnia autonomii, funkcji i narzędzi działania banków centralnych w różnych krajach.

Bank centralny spełnia cztery podstawowe funkcje:

1) jest bankiem emisyjnym, tzn. jedynym bankiem uprawnionym do emisji pieniądza. Wyjątkiem jest tu system bankowy Stanów Zjednoczonych, w których prawo do emisji jednolitej waluty (dolara) ma 12 Rejonowych Banków Rezerwy Federalnej (System Rezerwy Federalnej);

2) jest bankiem banków. Funkcja ta przejawia się w kilku płaszczyznach: bank centralny nadzoruje operacje banków komercyjnych, dokonywane zarówno w walucie krajowej, jak i walutach obcych. Udziela im pożyczek na rozszerzenie działalności kredytowej, a stopa ich oprocentowania wyznacza pośrednio stopy oprocentowania kredytów i depozytów w bankach komercyjnych. Ustala stopy rezerw obowiązkowych, regulując zgodnie z potrzebami gospodarki aktywność kredytową banków komercyjnych ( polityka pieniężna);

3) jest bankiem państwa. Bank centralny gromadzi dochody i realizuje wydatki budżetu państwa, udziela rządowi kredytów na sfinansowanie deficytu budżetowego, zarządza długiem publicznym, dokonuje operacji otwartego rynku, gromadzi rezerwy złota i dewiz;

4) jest bankiem gospodarki narodowej. Reguluje podaż pieniądza, utrzymując ją na poziomie dostosowanym do aktualnych potrzeb gospodarki, zapewnia dostępność i określa warunki kredytowania oraz reguluje wartość wymienną waluty. Działania te zmierzają do zapewnienia wewnętrznej stabilności gospodarki i jej rozwoju.

Bank centralny współpracuje z bankami centralnymi innych krajów, przede wszystkim w zakresie międzynarodowej wymiany walutowej w celu stabilizacji lub regulacji kursów. Bank centralny jest z reguły własnością skarbu państwa, a jego dochody są składnikiem dochodów budżetu państwa. W Polsce bankiem centralnym jest Narodowy Bank Polski.

Po tych zajęciach możemy stwierdzić, że:
Stopa procentowa jest to wielkość mierzona procentowo wyrażonym stosunkiem kwoty, którą płaci się za użytkowanie kapitału pieniężnego do wielkości tego kapitału, najczęściej ustalana na okres roku.

Stopę procentową ustalają banki i określa ona, jaką sumę należy zapłacić za udzieloną przez niego pożyczkę lub jaką kwotę płaci bank klientowi za to, że przechowuje on swoje oszczędności w tym banku. Stopa procentowa w bankach komercyjnych oscyluje wokół poziomu ustalonego przez bank centralny. Jeżeli stopa procentowa wzrasta, to maleje popyt na kredyty, a wzrasta skłonność do oszczędzania i odwrotnie. Ustalanie przez bank centralny stopy procentowej jest jednym ze sposobów realizacji polityki monetarnej kraju. Wzrost stopy procentowej powoduje, że pieniądz odpływa z rynku do banków, co oznacza, że podaż pieniądza maleje i zmniejsza się ryzyko inflacji.


Na naszych zajęciach dowiedzieliśmy się również, które oferty banków są dla nas bardziej korzystne, a które mniej. Wiemy, jak będziemy prac w przyszłości pożyczkę to tam, gdzie jest najmniejsze oprocentowanie. Mamy nadzieję, że przyda nam się to w przyszłości:).
Życzymy wszystkim udanego, majowego weekendu:).

24 kwietnia 2009

PAPIERY WARTOŚCIOWE

Dzisiaj na naszych zajęciach poznaliśmy istotę funkcjonowania giełdy papierów wartościowych. po tych zajęciach potrafimy wymienić i scharakteryzować rodzaje papierów wartościowych.


PAPIERY WARTOŚCIOWE
Ogólnie mówiąc, papier wartościowy jest dokumentem, z którego wynika dla właściciela określone prawo, np. otrzymywania odsetek, udziału w zysku spółki itp.
AKCJE
Są najbardziej znany obok obligacji papierem wartościowym.
Początki akcyjnych papierów wartościowych
Pierwszym podmiotem w historii, który wyemitował akcje była Holenderska Kompania Wschodnioindyjska (1602 r.). Wprowadzenie nowej formy inwestowania kapitału przyczyniło się do przyśpieszenia rozwoju gospodarczego. Akumulacja środków poprzez emisję akcji świetnie nadawała się do finansowania budowy okrętów i zakładania faktorii handlowych czyniąc przy okazji z Holandii prawdziwą potęgę handlową. Do tej pory jedynie państwo mogło przedsiębrać tak duże inwestycje jak wyprawy zamorskie ale dzięki spółkom akcyjnym przedsiębiorcy prywatni mogli połączyć swoje siły i korzystać z bogactw Nowego Świata.
Kodeks spółek handlowych rozróżnia następujące akcje:
imienne – z których uprawnienia przysługują osobie (fizycznej, prawnej) wskazanej w dokumencie akcji.
na okaziciela – z których uprawnienia do wykonywania wynikających z nich praw przysługują każdemu posiadaczowi akcji.
aportowe – akcje pokryte wkładem niepieniężnym
gotówkowe – akcje pokryte w formie pieniężnej.
uprzywilejowane – są one akcjami imiennymi (z wyjątkiem akcji niemych, które mogą być akcjami na okaziciela).
nieme – to akcje, z których akcjonariuszowi nie przysługuje prawo głosu, w zamian za to posiadacz takiej akcji jest uprzywilejowany co do wysokości dywidendy (przy czym może to być więcej niż połowa dywidendy przypadającej na akcje nieuprzywilejowane) oraz prawa pierwszeństwo wypłaty dywidendy;

OBLIGACJE
Są to papiery wartościowe, w których emitent stwierdza, że jest dłużnikiem obligatariusza i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia. Są to papiery wartościowe masowego obrotu, występują więc w seriach. W przeciwieństwie do akcji, obligacje nie dają ich posiadaczowi żadnych uprawnień względem emitenta typu współwłasność, dywidenda czy też uczestnictwo w walnych zgromadzeniach.

Podział ze względu na rodzaj emitenta
Obligacje mogą być emitowane przez Skarb Państwa, korporacje (mogą być wtedy dopuszczane do obrotu giełdowego) bądź np. gminy lub miasta (obligacje komunalne lub inaczej obligacje municypalne).
Podział ze względu na okres do wykupu
Okres do wykupu to liczba lat, w których emitent zobowiązuje się wywiązywać z obowiązków, jakie nakłada na niego obligacja. Data wykupu oznacza termin, kiedy dług przestanie istnieć, gdyż emitent wykupi obligację.
Obligacje z terminem spłaty:
• od 1-5 lat – nazywa się obligacjami krótkoterminowymi,
• od 5-12 – nazywa się obligacjami średnioterminowymi,
• powyżej 12 lat – nazywa się obligacjami długoterminowymi.





10 kwietnia 2009

Wielki Piątek


Dziś piątek, a nasze zajęcia niestety sie nie odbyły, ponieważ Dziś jest Wielki Piątek, czas przygotowań naszych do świąt Wielkanocnych. Na pewno nadrobimy dzisiejsze zaległości zaraz po świętach, w dzień wolny od szkoły. Będzie to trochę nietypowy dzień, zamierzamy spędzić go w plenerze:). Przy dzisiejszym dniu pragniemy złożyć wszystkim naszym czytelnikom zdrowych, pogodnych świąt, bogatego zająca, smacznego jajka, mokrego poniedziałku:).
grupa II

3 kwietnia 2009

Mikroskop - plazmoliza. Otrzymywanie i badanie właściwości siarczku żelaza II

Jednym z punktów naszego piątkowego spotkania był eksperyment, którego celem było wykazanie różnicy, jaka istnieje między zjawiskiem fizycznym, a przemianą chemiczną.
Do naszego doświadczenia potrzebowaliśmy:
-opiłki żelaza
-siarka
-palnik
-tygiel porcelanowy
-trójnóg metalowy
-płytka metalowa
-pręt stalowy
-magnes

Przebieg:
Na samym początku zmieszaliśmy siarkę rozdrobnioną z opiłkami żelaznymi i umieściliśmy na kartce papieru. Rozdzieliliśmy składniki mieszaniny znanym sposobem po to aby zbadać, czy ich właściwości uległy jakiejś zmianie. Następnie nasypaliśmy drugą porcję przygotowanej mieszaniny siarki i żelaza na płytkę metalową i zbliżyliśmy pręt metalowy rozgrzany do czerwoności, lekko dotykając mieszaniny. Obserwowaliśmy zachodzące zmiany. Badaliśmy, co stało się ze składnikami mieszaniny po jej ogrzaniu i sprawdzamy, czy uległy zmianie jej właściwości.

Nasze spostrzeżenia:
Po zbliżeniu magnesu do mieszaniny siarki z opiłkami żelaznymi nastąpiło ponowne rozdzielenie tych składników: siarka pozostała na kartce, a opiłki zostały przyciągnięte do magnesu. Właściwości siarki i żelaza nie uległy zmianie po tym badaniu. Natomiast w wyniku dotknięcia mieszaniny rozgrzanym do czerwoności prętem stalowym – zaczęła się ona żarzyć. Następnie mieszanina już samorzutnie w całej objętości uległa rozżarzeniu. Powstała nowa substancja o barwie czarnej, w której nie można było dostrzec ani siarki, ani żelaza. Po zbliżeniu do niej magnesu nie przyciągała się.

Wnioski:
W mieszaninie poszczególne jej składniki zachowują swoje właściwości, a dzięki różnicom w ich właściwościach fizycznych, można otrzymaną mieszaninę rozdzielić na składniki. Po podgrzaniu mieszaniny siarki z żelazem produkt przemiany nie zachował właściwości swoich składników. Substancją tą jest związek chemiczny siarki z żelazem – siarczek żelaza (II). Pomiędzy siarką i żelazem zaszła więc reakcja chemiczna. Powstał związek chemiczny, który ma inne, nowe właściwości.

Następnym punktem naszego spotkania był mikroskop. Dowiedzieliśmy się, że są różne jego typy:
Mikroskop-urządzenie służące do obserwacji małych obiektów, zwykle
niewidocznych gołym okiem. Mikroskop pozwala spojrzeć w głąb
mikroświata. Pierwsze
mikroskopy były mikroskopami optycznymi, w których do oświetlania
obserwowanych obiektów wykorzystywano światło dzienne. Za twórców tego
rodzaju mikroskopów uważa się Holendrów, Hansa i Zachariasza Janssennów
(braci). Pierwsze konstrukcje wykonali oni około roku 1590. Ze względu
na słabe powiększenie (10 razy) mikroskopy nie zdobyły wtedy uznania
jako narzędzie badawcze.


Budowa mikroskopu:
1. Okular;
2. Rewolwer;
3. Obiektyw;
4. Śruba makrometryczna;
5. Śruba mikrometryczna;
6. Stolik;
7. Źródło światła;
8. Kondensor;
9. Statyw
Rodzaje mikroskopów
• mikroskop akustyczny
• mikroskop elektronowy
• mikroskop fluorescencyjny
• mikroskop holograficzny
• mikroskopy konfokalne
• mikroskop metalograficzny
• mikroskop operacyjny
• mikroskop optyczny (mikroskop świetlny)
• mikroskop polaryzacyjny
• mikroskop pomiarowy
• mikroskop porównawczy
• mikroskop sił atomowych
• mikroskop stereoskopowy
• mikroskop warsztatowy
• skaningowy mikroskop tunelowy